Hoe kan ik eerlijk mijn gedachten uiten tegen mijn moeder?

- Wat een onzin antwoord.. Dat dit bij jou misschien het geval is wil niet zeggen dat dat bij iedereen zo is. Een moeder is moeder omdat ze een mensje op de wereld heeft gezet.

Aan je naam kan ik het niet uitmaken, maar volgens mij ben je een man die niet getrouwd is en geen kinderen heeft, die die langs geen kanten weet wat de band is tussen een moeder en het kind,
Wat jij betreft laat een vrouw zich bevruchten en gooit ze dan een kind op de wereld, een stempel "moeder" op haar hoofd en dat is het dan.
Zelfs de slechtste moeder heeft een band met haar kind.

Wat ik nog vergeten ben Een moeder kan ook een moeder zijn zonder dat ze een mensje op de wereld heeft gebracht

Jumper, je antwoord komt me niet realistisch over als de vragensteller juist zegt dat de moeder in de lach schoot....

Dat is toch logisch dat moeder zo reageerd. Zij kent haar zoon beter dan wie ook. Wij weten niet hoe de vraagsteller is.
Hij zegt moeder is heel erg beginnen te lachen. Hij zegt niet dat moeder hem heeft uitgelachen, wat iets heel anders is.
Soms is een lach om iemand gerust te stellen, om de druk van het vat te halen. Moeder lacht dan zal het zo erg niet zijn. Moeder heeft volgens mij ook gelijk dat er wat spanning mag gezet worden op de jeugd. Daar worden ze inderdaad wat harder van. Een andere oplossing is dat we ze in de watten leggen en overbeschermen, en ze dan on voorbereid de wereld insturen waar ze dan in een keiharde wereld terecht komen.
Als ik de vraagsteller goed begrijp heeft hij faalangst omdat hij dan langer zou moeten blijven en niet over het feit dat hij de toetsen niet goed zou maken. Dus hij heeft meer intressen voor het nablijven dan voor de leerstof.
Iedereen heeft toch faalangst als hij een test moet afleggen. Zelfs als je de leerstof 100 % kent.
Alsof de wereld zal blijven stilstaan als je moet nablijven.
Dit lijkt mischien voor de vraagsteller een harde reactie, maar ik heb zelf de ervaring van drie kinderen en ik kan de reactie van de moeder zeer goed begrijpen en bijstaan. Lovexdancing, je maakt je veel te veel zorgen en heb vertrouwen in je moeder.

Ik ben moeder van 2 kinderen en heb een kleinkind. Jumper, dit vertel ik maar even want blijkbaar ishet belangrijk voor je dat iemand moeder is en ervaren is.. ik was ook een kind en mijn moeder lachte ook nogal eens wat weg. Het heeft geen zin om de gevoeligheden van je kind weg te lachen want als je dat een paar keer doet komt je kind niet meer bij je als het hulp nodig heeft. Lovexdancing, misschien durf je je moeder te vertellen dat je het moeilijk vind dat ze je zorgen weglacht omdat je dan het gevoel krijgt dat ze je niet serieus neemt. Doe het op een moment dat ze wat relaxed is, niet als ze met een rood hoofd nog van alles voor elkaar moet krijgen binnen een bepaalde tijd, dan heeft ze geen tijd pm echt even te luisteren. Vermoedelijk weet ze niet dat jij het lastig vindt als ze lacht, ook al is het om je gerust te stellen. Proberen om het op een rustige manier te vertellen helpt vaak om elkaar beter te begrijpen. Succes meis :)

@ kristal heb jij nog nooit eens iets weg gelachen als 1 van de kinderen een probleem heeft. bv bij onweder als ze dicht bij u kruipen. Dan ga je toch ook niet heel serieus tegen uw kind zeggen dat het allemaal geen kwaad kan. Dat ga je toch ook doen met een lach om het kind gerust te stellen. Probleem is dat we niet het gebeuren waren en dat we niet kunnen oordelen dat de moeder aan het lachen was of aan het uitlachen was.
Ook de toon waarop zij haar reactie gaf hebben we niet, iets dat van kapitaal belang is in een gesprek.

Helaas voor jou, ik ben een vrouw, mét kind. ;-) daar gaat je theorie. Ik zie alleen de wereld niet zo rooskleurig, meer realistisch, omdat dit in mijn omgeving vaak voor kwam. Mag ik nu gokken? Volgens mij heb jij een zéér goede jeugd gehad. Samen met je moeder. Je vader was er wel maar altijd minder dan je moeder. 2 handen op 1 buik met je moeder, altijd alles kunnen vertellen en ze bood hulp waar kon. Dat is wat een moeder HOORT te doen, maar niet wát haar moeder MAAKT.

Jumper, het feit ligt er dat Lovexdancing hier, op dit forum, aan vreemden, nu advies vraagt.
Zij zegt dat zij het dus niet (meer) bij haar moeder durft.
Dan kan jij zeggen dat Lovexdancing zich te veel zorgen maakt, maar daar heeft ze eigenlijk niks aan.
Dan doe je hetzelfde als de moeder: het niet serieus nemen, het bagatelliseren, terwijl het voor Lovexdancer iets is waar zij wel degelijk mee zit.
Daarmee wil ik niet zeggen dat de moeder het verkeerd bedoelt, maar wel dat het geen reactie is waar de dochter iets mee kan.
Als je het als moeder eerst serieus neemt kan je er altijd nog, ná het gesprek, er misschien sámen om lachen, om gerust te stellen (de moeder), van opluchting (de dochter). Plls, ik vermoed dat ik meer aansluit bij jouw reactie.
Mijn eigen moeder hield van haar kinderen maar was niet in staat om te luisteren, waardoor ik dús niet meer met haar over problemen sprak. Zo gaat dat. Voor jou, Lovexdancing hoop ik dat je moeder inziet dat haar reactie je niet verder helpt. Schrijf desnoods eerst eens op papier wat je haar niet durft te zeggen. Misschien kan je het haar voorlezen als je bang bent dicht te slaan tijdens jullie gesprek.
Ik zou als moeder blij zijn als mijn kind de moed heeft om een manier te vinden waarop een open gesprek mogelijk is.
Ik ken je moeder natuurlijk niet, maar misschien is het de moeite waard om het te proberen. :-)

Mensen laten we even serieus blijven, het gaat hier over dat de vraagsteller faalangst heeft omdat hij na een slechte toets het 8 en 9 uur moet nablijven, Twee uurtjes nablijven, Dat is inderdaad een groot drama waar de vraagsteller zich zorgen moet over maken. Alstublieft mensen, niet overdrijven
@PLLS je hebt zeer goed gegokt. Ik had het grote geluk, want hoe ik het hier hoor moet je veel geluk hebben, had ik een moeder waar ik met al mijn problemen terecht kon. Andersom kon mijn moeder ook met haar problemen bij mij terecht. Om misverstanden uit te sluiten ik was geen moederkindje want mijn moeder en vader gingen allebei werken tot avonds laat en moest ik na het school mijn plan trekken. ik had alles tot mijn beschikken en heb een fantastische jeugd gehad.
Als ik nu met dit probleem bij mijn was geweest en had gezegd dat ik bang was om twee uur na te lijven na een slechte toets, dan had die ook gelachen. Ze had mij niet uitgelachen maar zij had daar eens hartelijk mee gelachen en had ze de zelfde commentaar gegeven.
En dit is nu wat zij mijn moeder maakt. Andere personen die dit gevoel niet hebben bij hun moeder, die hebben het probleem dat ze geen moeder hebben maar een slechte babysit. Ik heb het nog al gezegd Je hebt uw biologische moeder en je hebt uw echte moeder en dat moeten daarvoor niet de zelfde persoon zijn. Ik denk dat bij Lovexdancing het eerste geval is dat de biologische moeder ook de echte moeder is en geen slechte babysit maar dat het niet wordt beseft.

Jumper, ik dacht dat ik het juist serieus benaderde... Inderdaad heeft niet iedereen een moeder waar men bij terecht kan, ik vind het echter vreemd om de moeders die bepaalde eigenschappen missen als slechte babysitters te betitelen. Ik vermoed dat Lovexdancing het uiteindelijk gaat ervaren hoe haar moeder is, en ik hoop van harte dat het gewoon een wat ondoordachte reactie van haar was en dat jij, Lovexdancing, in het vervolg bij je moeder terecht kan meis, en het niet hier hoeft te zoeken.
Maar heb je de behoefte wel, dan is het natuurlijk prima om anderen om raad te vragen.
Ik hoop dat je inmiddels hebt kunnen vertellen aan je moeder hoe jij je voelt en dat je blij bent dat je het deed.

@kristal Als je als kind niet bij je moeder of ouders in het algemeen terecht kunt Dan je niet wat een moeder moet zijn. Dan gaan kinderen op een ander om raad met het gevaar dat ze die meer gaan aanzien als moeder of ouder.
En ja ik vind dat dan slechte babbysitters. Het is mischien wat extreem gesteld maar kinderen hebben toch recht op een minimum aan service van hun ouders.
Met de rest van uw reactie ben ik wel akkoord want dan komen we terug bij mijn antwoord.
"Je geeft in je vraag al het andwoord Je moet eerlijk je gedacht uiten op de manier die het beste past bij je moeder."
En dan zou het zo kunnen gaan
"Mama ik heb faalangst voor de volgende toetsen, want als ik lager heb dan 4,5 dan moet ik twee uur nablijven.
En is het dan zo erg dat de moeder "zegt
HaHaHa dat is goed , wordt je hard van en je moet u niet aanstellen. @Lovexdancing waarom ik zeg dat je het niet zo moet aantrekken is dat het hier om 2 uurtjes van de 700800 uren die je hier op de aarde doorbrengt als je 80 jaar wordt. Relativeer wat en het zal veel vlotter gaan, een extra inspanning bij het leren en voor dat je het weet heb je twee extra uren bij je leven ;-)

Yep, klopt Jumper.
Je stelt het wat mij betreft te extreem.
Je hebt het wel over ouders die minder goed begrijpen waar hun kind behoefte aan heeft, maar het zijn nog wel altijd de ouders waar het kind van houdt.
Dus dan is de term -slechte babysitters- niet een juiste benaming.
Ook jij zal erachter komen, als kinderen volwassenen zijn geworden, dat je kinderen moeite hadden met bepaalde eigenschappen van jou waar ze niets mee konden als kind.
Niemand is nu eenmaal perfect, ook ouders niet. Maar we doen ons best.
En soms reageren we als ouders een beetje onnadenkend. Wij hebben immers al veel meer levenservaring. Wij vergeten daarom nog wel eens dat voor een jonge vrouw problemen zwaarder kunnen wegen omdat zij nog niet heeft erváren dat het meestal achteraf meevalt, of heel anders is gegaan als waar ze bang voor was.
Dat besef komt vanzelf bij het leven ervaren maar tot die tijd heeft het geen zin het probleem lachend weg te wuiven als ouder zijnde. Het heeft wel zin om je kind serieus te nemen (met een geruststellende glimlach)
Daarbij, faalangst is niet niks. Dat kan je leven als kind behoorlijk angstig en verdrietig maken.
Praten met elkaar, als moeder en kind, blijft dan ook het meest belangrijk, zodat je elkaar kan leren begrijpen als dat niet vanzelfsprekend gaat.
En dan kan je als kind ook aangeven waarmee je je echt gesteund kan voelen door je ouder(s).
Dus Lovexdancing, heb moed en geef jezelf en je moeder de kans om samen een band op te bouwen.

Een kind kan zielsveel van zijn ouders houden terwijl zij toch slechte babysitters zijn. Ik spreek hier niet van ouders die minder goed begrijpen waar het om gaat. Dit maakt je niet tot een slechte babysitter.
Het gaat hem wel over de erge gevallen, waar ik geen tekeningetje moet bij maken. Ook van deze ouders kunnen de kinderen( mischien onbegrijpelijk) van houden. Maar het feit dat de kinderen er van houden maken deze mensen geen goede ouders.
Maar ik ben er zeker van dat Lovexdancing niet in dit geval is.
Kristal ik denk dat jij een wat meer bezorgde moeder bent en dat ik een wat nuchtere vader ben die het wat harder speelt. Ik denk dat Lovexdancing ergens een gulden middenweg moet zoeken tussen ons beide standpunten ;
;-)

Jumper, je gaat teveel van aannames uit. Je denkt dat je weet hoe ik als moeder ben. Je denkt dat je weet hoe de moeder van Lovexdance is, je bent daar zelfs zeker van. Ik laat dat liever aan Lovexdance over.
Zij kan dat het beste beoordelen.
Lovexdancing zal haar eigen gevoel gaan volgen, en doet misschien wel iets volkomen anders als wat wij vinden.
Wat mooi is aan deze site, is dat zij nu verschillende mogelijkheden ontdekt door iedereen die hier geantwoord en gereageerd heeft.
Blijf bij wat voor jóu goed voelt Lovexdance, dat is het belangrijkste.
:-)

Lovexdance vraagt juist om raad en u zegt haar om haar gevoel te volgen en daar zit nu juist het probleem

Praten is altijd beter dan opkroppen. +1